نظریه Hwa ( هماهنگی یا عدم مقاومت )
آموزش هاپکیدو از طریق ایجاد مداوم هماهنگی بین ذهن ، جسم ، تکنیکها و محیط کامل می شود . هماهنگی مهمترین عنصری است که فرد باید بکوشد از طریق آموزش دیدن به آن دست یابد . آیا هر چند گاه یکبار در طول آموزش دیدنتان شما احساس می کنید که یک ذهنتان یک تکنیک جدید را « یادگرفته است » فقط از این جهت که دریابید که بدن شما این دانش و آگاهی جدید را با سرعت دلخواه شما به خود نپذیرفته است ؟ هر بار که ما یک تکنیک را اجرا می کنیم ، ارتباطی بین مغز و عضلات کنترل کننده حرکات آن تکنیک ایجاد می شوند . هر مانوری که شما در تمرین های هاپکیدو یاد می گیرید ، « مرکز کنترل » مخصوص به خودش را در داخل مغز دارد . آنچه را که نشانمان داده می شود ، بی شمار دفعات انجام می دهیم ، به گونه ای که نهایتا بدن و ذهن ما یک پارچه در پاسخ به یک حمله عمل می کنند .
پس از کسب هماهنگی در درون فرد ، ضرورت بعدی هماهنگ شدن با حریف است . با کامل کردن این هماهنگی ، هنر آموز هاپکیدو در خواهد یافت که کنترل حرکات و انرژی یک حریف کار بسیار آسانی است . ما در پی آن هستیم که یک هماهنگی را با حمله در آمیزیم تا یک دفاع را خلق کنیم . اغلب در تعریف تئوری Hwa و اصطلاح « عدم مقاومت » جایگزین هماهنگی ( هارمونی ) می شود . قبل از آن که بتوان یک حمله را به روش دایره ای جهت دهی کرد ، ابتداء باید آن را با یک مانور یا مهار غیر مستقیم دریافت کرد یا جلوی آن را گرفت تا فرصت ایجاد یک هماهنگی فراهم شود تا از نیروی پیش آمده حریف به عنوان نیروی محرکه دفاعی استفاده کرد .
مرحله بعدی ، آموختن هماهنگی با محیط اطراف فرد است و نهایتا کار آخر آن است که فرد آن هماهنگی را که با خودش ، حریف و محیط ایجاد کرده ، با هماهنگی مربوط به تکنیکها در هم آمیزد .
به مجرد آن که ذهن و جسم یکی شوند (Ki) ، تکنیکها را « طبیعی » احساس خواهیم کرد . فقط دانستن تکنیک کافی نیست ، بلکه این دانش و آگاهی باید برای ما یک حالت رفلکسی و یا « طبیعت ثانویه » (second nature) را پیدا کند .
با احترام و عنایت کامل به علم فیزیک ، بگذارید که حرکت ادامه پیدا کند و انرژی حریف را جهت دهی مجدد کنید تا در داخل یک کره یک حالت عدم تعادل ایجاد نمایید . بدن حریف از این جهت دهی که به حمله اش داده اید ، تبعیت خواهد کرد .
نظرات شما عزیزان:
